Tuesday, 2 August 2011

ေနရစ္ေတာ့ ကြယ္ ေ၀သာလီ။.. အပုိင္း၂ ။...



ေနာင္ေတာ္ၿမတ္ႏွင့္အတူ  ေ၀သာလီၿမဳိ႔ေတာ္ၾကီးကုိ  ေငးေမာၾကည့္ရူရင္း   သုိ႔ အေတြးနယ္ခ်ဲရသည္မွာ 


အေၾကာင္းမဲမဟုတ္ပါ။လိစၦာ၀ီတုိႏွင့္ ပတ္သက္ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲေသာ ေဒသနာေတာ္တစ္ပုဒ္


သတိရလာေသာေၾကာင့္ၿဖစ္ေပသည္၊          ေ၀သာလီၿမဳိ႔ေတာ္က         ကုာဂါရ ေက်ာင္းေတာ္တြင္  


ေဒသနာေတာ္ကုိ            ေဟာၾကားေတာ္မူခဲပါသည္။“ရဟန္းတုိ႔၊        ယခုအခါလိစၦာ၀ီတုိသည္   


ရွားႏွစ္တုံးကုိ             ေခါင္းအုံးအိပ္ၾကကုန္၏ ။                        အတက္ပညာ သင္ယူၿခင္းဆရာ


သမားထံဆည္းကပ္ၿခင္း  တုိ႔မေမ့မေလ်ာ့ၾကကုန္        ။ တက္တက္ၾကြၾကြရွိၾကကုန္၏ ။ ထုိကဲသုိ႔ေသာ 


လိစၦာ၀ီတုိ႔အားမာဂဓတုိင္းၾကီးရွင္ ဘုရင္ အဇာတသတ္သည္  တုိင္ခုိက္ေခ်မွဳန္းရန္  အေပါက္ အလမ္းကုိ 


မရႏုိင္ေခ်။ ေအာင္ၿမင္ၿခင္းကုိ မရႏုိင္ေခ်    ေနာင္အခါကာလ၌ကား      လိစၦာ၀ီတုိ႔သည္ ဓားေရးလွံေရး 


မေလ့က်င့္ၾကသၿဖင့္ ေၿခေရာလက္ပါ   ႏူးညံလာၾကကုန္လတၱံ။         အိစက္ညက္ေညာေသာ ေမြ႔ရာမ်ား ၊ 


လဲသြတ္ထားေသာ     ေခါင္းအုံးမ်ား၌           ေနၾကီး ထိန္ထိန္လင္းေအာင္ အိပ္ၾကကုန္လတၱံ။ ထုိအခါ၌ 


မာဂဓတုိင္းၾကီးရွင္   ဘုရင္ အဇာတသတ္မင္းသည္ သူတုိ႔ကုိ        တုိက္ခုိက္ေခ်မွဳန္းရန္ အေပါက္အလမ္း 


ရေပလိမ္မည္။ ေအာင္ၿမင္ေၾကာင္းကုိရေပလိမ္မည္။ဤေဒသနာကုိ ေစာေစာပုိင္းက ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ၏။ 


ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲသည္ အတုိင္း ထုိစဥ္တုန္းက လိစၦာ၀ီတုိသည္  အင္မတန္မွ ဇြဲေကာင္းလွ၏။ 


ဓားေရးလွံေရး၊ၿမာေရးမွစ၍စစ္ပညာဟူသမွ်ကုိအပတ္တကုတ္သင္ယူေနၾက၏။ ေန႔စဥ္မၿပတ္ ေလ့က်င့္ၾက၏။   

အရြယ္ရွိေသာလိစၦာ၀ီမွန္သမွ်အရုဏ္တက္ခ်ိန္မွာအိပ္ရာထၾက၏။သင္ၾကားထားေသာစစ္ပညာကုိ  ေလ့က်င့္ၾက၏   

ပညာရပ္ဆုိင္ရာ စာေပလကၤာမ်ားကုိ  ရြက္ပြား ၾက၏။ ဤသုိ႔ ေသြးပူေလ့က်င့္လုပ္ၿပီးမွ      မ်ကႏွာသစ္ကာ   


ယာဂုေသာက္ရာဌာနသုိ႔ သြားၾက၏။  ယာဂုေသာက္ၿပီးေနာက္ သင္တန္းခန္းမတြင္ စာေတြးလက္ေတြ႔ 


သင္ခန္းစာမ်ားကုိ ဆည္းပူၾက၏။  ထုိေနာက္ နံနက္စာ        စားၿပီးခ်ိန္တြင္ အိပ္စက္ခြင့္ရၾကေပသည္။


အပန္းေၿပ အိပ္ၾကေသာ္လည္း             စိတ္ရွိလက္ရွိလက္                 အိပ္ၾကရသည္ကားမဟုတ္ပါ   


ရွားႏွစ္တုံးေပၚမွာ  ေၿခေရာ ေခါင္းပါ တင္၍ အိပ္ၾကရေပသည္ ။     မၾကာခင္ၿပန္ႏုိးလာၾကရန္ၿဖစ္သည္ ။



ေန႔လယ္ခင္းမွာလည္း  စာေတြ႔လက္ေတြ႔  သင္ခန္းစာမ်ားသင္ယူကာ    ညစာစားၿပီးခ်ိန္ထိ ဆက္လက္ 


ရြက္ဖတ္ကာေတာ္ေတာ္ညဥ္႔နက္မွ  အိပ္ၾကရေပသည္။ ထုိေၾကာင့္    လိစၦာ၀ီအမ်ဳိးသားမွန္လွ်င္ က်ားက်ား 


လ်ားလ်ား ႏွင့္ထြားက်ဳိင္းသန္မာလွသည္သာ ၿဖစ္ေပသည္။ စစ္ပညာ ၿပည္႔၀ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေနခဲၾကေသာ 


လိစၦာ၀ီတုိ႔သည္  ယခုေတာ့ ႏုသလုိလုိ ၿဖစ္လာၾကေခ်ၿပီ။        တုိက္ေရးခုိက္ေရးထက္  အလွအပဘက္သုိ႔ 

 ညြတ္လာၾက၏။တုိက္ခုိက္ေရးထက္အ၀တ္အစားမ်ားကုိစိ္တ္၀င္စားလာၾကေခ်ၿပီ။ထုိစဥ္က ေဟာၾကားခဲေသာ ေဒသနာေတာ္


သည္ ယေန႔ၿပန္လည္ ၾကည္ရူၿခင္းႏွင့္ တစ္စုံတရာ ပတ္သပ္မ်ား ေနမည္လား?.??...........next post 4..

No comments:

Post a Comment